می‌تونیم بگیم تو این ده ساله ما تو دوره طلایی سوارکاری ایران هستیم؟ سه ساله قهرمان کشور ایران تکراری نیست وحسین رضایی امسال بدون مانع زدن قهرمان شد و قبلش فقط علیرضا بختیاری قهرمان بدون خطای کشور بوده و حسین رضایی اون سواری شیک و زیبا رو به نمایش گذاشت.
بله درسته. صد درصد. خیلی فرق کردیم. خیلی پیشرفت کردیم. یه صحبت‌هایی در مورد حسین رضایی شد که جوون ترین نبود و قبلش جوون ترها قهرمان شده بودند اما حسین رضایی جوون ترین سوارکاری بوده که تو این ارتفاع قهرمان شده. صد و پنجاه در رده جهانی هم ارتفاع کوتاهی نیست. این قهرمانی ارزشمنده اگر به این شکل بخوایم نگاه کنیم بله در دوران طلایی هستیم اما خیلی زاویه دیدهای دیگه هم هست که شاید من نتونم بگم تو دوران طلایی هستیم. با توجه به این که با چه زاویه دیدی به این مساله نگاه می‌کنیم.خیلی سوارکار خوب داریم که می‌تونن در سطح جهانی مقام آور باشن و از سمتی دیگه هنوز خیلی کاستی‌ها هست که
برنامه ریزی می‌خواد.
می‌شه تیترش کنیم. مثلا من فکر می‌کنم اگر تولید اسب نداشته باشیم. شاید این قهرمانی‌ها یه سهمیش مال دیگرانه.
صددرصد. ببینید من اگه بخوام تیتر کنم خیلی مسایل زیاده. اگر بخوایم تو مسابقه فقط نگاه کنیم از رده مبتدی مساله هست تا رده قهرمانی. این که شما می‌گید تولید اسب بله این یکی از تیترهاست. یکی دیگه اینه که با وجود رسیدن ارتفاع پرش به صد و پنجاه هنوز اسب خوب و با کیفیت تعدادشون تو کشور ما کمه. اینا مسایلی‌اند که اگه باز بشند خودشون می‌شن ده تا شاخه دیگه که در کل باعث می‌شه من فکر کنم ما هنوز تو دوره طلایی نیستیم چون برنامه‌ریزی‌های تدوین شده کمه. باید برای تک تک اسبها برنامه‌ریزی کرد از مبتدی تا قهرمانی. بهتره فدراسیون به همون اندازه‌ای که روی برگزاری مسابقات رده‌های بالا و تیم ملی تمرکز می‌کنه روی پرورش اسب و سوارکار هم تمرکز کنه چون این موضوع خیلی مهمی‌یه که به برنامه‌ریزی جدی نیازمنده. من کمی کمبود تو این جور برنامه‌ریزی‌ها حس می‌کنم. می‌دونم این مسایل توی فدراسیون بازگو می‌شه و شاید برنامه‌ریزی‌هایی براش انجام شده باشه ولی بازخوردش کمه. به عنوان مثال هیات‌های سوارکاری که زیر نظر فدراسیون هستند متاسفانه بی برنامه کار می‌کنند. ما یک تقویم ورزشی که بر اساس اون بتونیم برای اسبها وسوارها برنامه بریزیم در طول سلال نداریم و من فکر می‌کنم این یکی از پایه‌ای ترین کارهاست که متاسفانه انجام نمی‌شه.
ادامه ی این مطلب را در مجله شماره هشت بخوانید.
برای دیدن بخش قبلی مصاحبه با فائزه غروی کلیک کنید.
