سوفی بیکر و صحبت از تجربیاتش در سال ۲۰۲۲

سوفی بیکر یک نویسنده سوارکاری و همینطور سوارکار مشتاق درساژ است.

نگاهی به گذشته او و یک سال دوری از زین و اسب سواری …

سوفی بیکر، نویسنده FEI.org میگوید: حدود 12 ماه گذشته برای او پرتلاطم بوده است.

او در اینجا مستند می کند که چگونه تجربیاتش بر زندگی سوارکاری او تأثیر گذاشته است …

سوفی بیکر ادامه می دهد :

آگوست 2021 بود یک شب با درد شدید و احساس یک خنجر در پشت قفسه سینه از خواب بیدار شدم.

 این شروع یک سال پر پیچ و خم برایم بود.

بیماری آمبولی ریوی، ذات الریه مکرر، تشخیص لوپوس و اختلال لخته شدن خون ؛ بیماری نادر خودایمنی، خونریزی داخلی عظیم، تزریق خون، تزریق پلاسما، و یک هفته تب بالای 43 درجه.

برای حدود یک سال، زندگی من بیشتر از سفرهای ICU، پذیرش در بیمارستان، اسکن، آزمایش خون و ناامیدی تشکیل شده بود.

آن زمان و با آن شرایط بعید به نظر می رسید که من حتی زنده بمانم، چه رسد به اینکه در حالی که به سال 2022 نگاه می کنم، سوار بر اسب برگردم و مسابقه بدهم.

برای من عجیب است چرا که سالی که کمترین زمان را بر روی اسب گذراندم و مسابقه دادم احتمالاً سالی بوده است که هم به عنوان یک فرد و هم به عنوان سوارکار بیشترین رشد و تجربه را داشته ام.

من حالا شغل جدیدم را بسیار دوست دارم، پیشرفت‌های جدی با اسبم داشته‌ام و حتی یک اسب دو ساله را انتخاب کرده‌ام تا یک روز در آینده کنترل آن را به دست بگیرم.

پیشرفت به صورت خطی نیست

سوفی بیکر :

بدون ناامیدی بعد از هر سوارکاری، هر بار روزها یا هفته ها در بیمارستان به سر می بردم.

سرانجام دکترم به من گفت که:

تنها گزینه واقعی من این است که شش هفته را صرف هیچ کاری نکنم و مطلقاً کسی را نبینم تا به سیستم ایمنی بدنم فرصت بهبودی بدهم.

اکنون حال من خوب است، اما راه طولانی و (بسیار) پر پیچ و خم و پر دست اندازی داشته ام..

خواه سوارکاری، شغل، رابطه، سلامتی یا هر چیز دیگری باشد، می توانم با اطمینان کامل بگویم که مواقعی وجود خواهد داشت که احساس می کنید یک قدم به جلو و دو قدم به عقب بر می دارید.

این ناامید کننده و حتی تضعیف کننده روحیه ی شما خواهد بود و حتی ممکن است احساس کنید که چهره شما شکست خورده به نظر می رسد.

گاهی اوقات، شما فقط باید به جریان زندگی اعتماد کنید و بدانید که در نهایت یک جهش بزرگ یا گام های کوچک زیادی به جلو خواهید داشت.

و ناگهان متوجه می شوید که چقدر از آن روزهایی که ناامیدی در گوشه و کنار زندگیتان پنهان شده بود، فاصله گرفته اید.

واقعاً کاری را انجام دهید که از آن لذت می برید

بسیاری از افرادی که در طول یک سال گذشته با آنها صحبت کرده ام اعتراف کرده اند که از سوارکاری خود لذت نمی برند.

شاید آنها تنها انجام این کار را می پذیرند زیرا احساس می کنند باید این کار را انجام دهند.

دلایل آنها بیشتر ناامیدی از فشار رقابت ها و یا بی اعتمادی به توانایی هایشان بود.

همه دلایل متفاوتی داشتند، اما مضمون یکسان بود:

“من لذت نمی برم.” و در بیشتر موارد، این نفس یا غرور بود که مانع از لذت بردن آنها میشد.

من حدس می زنم که تقریباً هر سوارکاری چنین لحظاتی را داشته است.

شخصا من رقابت در جامپینگ را متوقف کردم.

سوفی بیکر ادامه می دهد :

هنوز آن را دوست دارم و هنوز هفته ای یک بار آن را انجام میدهم.

اما کاهش فشار ناشی از رفتن به نمایش های جامپینگ (که هرگز از آن لذت نمی بردم!) برای تمرکز بر رقابت در درساژ، اشتیاق من را برای پریدن کاملاً زنده کرد.

سوفی میگوید:

اکنون، تمرکز من روی این نیست که آیا آماده رویارویی با رقبای بزرگ سوارکاری هستم یا آماده مقابله با گرم کردن با اسبها ،

بلکه روی لذت بردن از سوارکاری تمرکز کرده ام.

واقعاً، این سرگرمی گران، وقت گیر و گاهی دلخراش است.

آیا جایگزینی برای همه اینها نباید این باشد که:

از هر لحظه ای که با اسب خود یا روی زین هستید، به جای احساس ترس یا بی قراری، لذت ببرید؟

اگر از خودتان لذت می برید و این روند را دوست دارید،  باید بدانید حتی روزهای «دو قدم به عقب»جریانی از واقعیت های زندگی روزمره است.

ما عاشق اسب و یا سوارکاری هستیم.

مهم نیست که چند روز، ماه یا سال این کار را انجام داده ایم اما عشق به اسب همچنان باید نیروی محرکه باشد.

هر کاری که نیاز دارید را انجام دهید (یا انجام ندهید) تا دوباره آن را به مرکز جهان اسب سواری خود تبدیل کنید.

در انجمن اسب ها چیزهای خوبی وجود دارد

آیا جامعه اسب سواری شهرت بدی دارد؟ کاملا.

آیا در بسیاری از موارد سزاوار این بدنامی است؟ دوباره؛کاملا.

اما خوبی در آن وجود دارد آن هم این است که هرگز در مورد اسب هایت مجبور نیستی اینقدر به مردم تکیه کنی.

اما در کمال تعجب، گاهی که توقعی نداری کمک از گوشه و کنار سرازیر میشود.

سوفی بیکر درباره تجربیاتش از کمک های دیگرا ندر این شرایط سخت میگوید :

من حتی با یکی از آشنایان جامپینگ دوستی جدیدی برقرار کردم که از او خواستم تا زمانی که من خارج از میدان بودم، او به جای من بپرد.

مدت کوتاهی پس از آن، او با یک بیماری بسیار سخت مواجه شد و من به درستی می‌دانم که جامعه اسب‌ها به همین شکل دور او جمع شدند و هوای وی را داشتند

این‌ها کسانی هستند که می‌دانند تپش‌های سم اسبها بر قلب شما حکمرانی می‌کند و از دست دادن فرصت سواری مانند سلب آزادی شماست.

سوفی اینگونه ادامه میدهد:

اشکالی ندارد که گاهی به کمک نیاز داشته باشید، و قبول کردن آن در صورت پیشنهاد اشکالی ندارد.

هیچ کس کمتر به شما فکر نمی کند، و همه آنها فقط امیدوارند که تغییر کوچکی ایجاد کنند.

به آنها برای کمک اجازه دهید.

خودتان نیز هنگامی که زمان ارائه کمک به یک همکار اسب سوار فرا رسید، این کار را بدون قید و شرط انجام دهید.