برشی از گفتگو با اقای انوشیروان جمالی

ایران هورسی, اسب , سوارکاری

به کدام سوارکار ایرانی علاقه دارید و چرا؟
سوارکارای ایرانی همه بچه‌های من هستند. برای من عزیزند. اوج و فرودشون برای من مهمه. براشون آرزوی چیزهای خوب دارم.
در مورد رسانه‌های اسبی برامون بفرمایید.

کم تعداد هستند. ما بیشتر از یکی دو مجله نداریم. برخی فصلی هستند. وظیفه سنگینی به گردن اینهاست. باید کاری کنند که این نشریه‌ها هر هفته مثل تاج گل بیفته گردن بچه‌های سوارکاری.
کلام آخر و هر حرف ناگفته و ناشنیده که مناسب برای اینجا و همه جا دارید.
ان شالله زنده باشید. من در زندگی‌ام هم باید پدر باشم هم مادر. چرا باید تو این سن هر هفته ساعت‌ها درمسابقه‌ها حاضر باشم؟ گاهی در هفته دوبار. چون دوست دارم به خودم تلقین کنم که هنوز سر پا هستم و برای دیگران مثمر ثمر. حضور تو مسابقه‌ها و کار گویندگی برای تقویت جسم و روحه. مساله مالی مساله آخرین هست. گویندگی ویتامین هست برای ادامه زندگی. بودن در کنار بچه‌ها که لطف و بزرگواری دارند برای من یک دنیا ارزش داره. احساس می‌کنم حضور در مسابقه‌ها هنوز یه نقطه مثبت هست که دوستان سراغ من رو می‌گیرند و دعوتم می‌کنند برای گویندگی. از شما ممنونم که نقطه نظرات من رو منتقل کردید.
سلامت باشید. پیشانی‌تون همیشه بلند باشه.

ادامه ی این گفتگو  را در مجله شماره شش بخوانید.

برای دیدن بخش قبلی مصاحبه با انوشیروان جمالی  کلیک کنید.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید