در دنیا کم هستند مناظری که مانند صحنه فرح بخش یک اسب سوار و دوستی و اعتمادی که بین او و اسبش بر قرار است وجود داشته باشد؛ به نظر می رسد نیرویی جادویی از اسب و سوار موجودی واحد ساخته و آن را به حرکت در آورده است.
رابرت سورتیز می گویید: رازی صمیمانه تر و پیوند دهنده تر از رازی نیست که میان سوار و اسبش ایجاد میشود. یک نظاره گر معمولی که در خلال فراگیری هنر سوارکاری با موانع و مشکلاتی مواجه شده ممکن است تصور کند این کلمات صرفا از روی هیجان و تحسین یا غبطه و یا استیصال و درماندگی محض ادا شده باشد!
برای بعضی افراد اسب سوارکاری یک وقت گذرانی و تفریح گاهگاهی است حال آنکه برای دیگران یک مشغله هیجان انگیز همیشگی است. در هر دو حالت، این فعالیتی است که باید هم برای سوار و هم برای اسب فرح بخش باشد. در امر سوارکاری دو موجود زنده در کارند، فرد سوار کار که روی سخاوت و همکاری اسب حساب می کند و اسب که در عوض رفتاری منصفانه و توام با حساسیت و هوشیاری را از سوارش توقع دارد.
هر چه در زندگی همیشه آرزوی آن را داشته اید و یا احساس کمبود آن را می کرده اید در سواری بدست خواهید آورید.
اگر هرگز بر اسبی سوار نشده اید…
اگر هیچ گاه حتی روی گرده یک اسب هم نشسته اید نکات زیادی وجود دارد که اول باید به آنها توجه کنید. این نکات شما را در سواری یاری می دهند.
هنگامی که بر پشت اسب قرار گرفتید بر قراری ارتباط تان با اسب با استفاده ار پا ها، نشیمن، دست ها و صدایتان میسر میگردد. هر کاری که می خواهید اسب برایتان انجام دهد – از قدم زدن ساده گرفته تا یک حرکت مشکل درساژ و یا پریدن ار روی یک مانع عظیم- بوسیله مخلوطی ار حرکات ظریف پا، نشیمن، دست ها و گاه صدا به اسب منتقل می شود.
هنر سواری در این خلاصه می شود که یاد بگیرید احساس کنید اسب در زیر شما در شرف انجام چه حرکتی است و یاد بگیرید کاری را که می خواهد انجام دهد صرفا با اراده شما باشد و نیز استاد شدن در به کارگیری ترکیبی از پیام های دست ها پاها و نشیمن تان حیوان را وادار کنید تا هر کاری را که شما می خواهید به خوبی انجام دهد.
این ترکیب یا مجموعه ارتباط بر قرار کردن با اسب را کمک ها یا AIDS می نامیم. کمکهای پا، دست و نشیمن و همچنین صدا را کمک های طبیعی می خوانیم که علاوه بر آنها می توان از وسایلی همچون مهمیز و شلاق استفاده کرد.
مهمیز یک قطعه فلزی کوتاه و لبه کند است که روی چکمه، درست بالای پاشنه بسته می شود و شلاق ها یا به صورت یک شلاق کوتاه و یا یک شلاق بلند آموزشی درساژ هستند. همان گونه که یک ماشین قدرتمند و تند و تیز با یک فشار کوچک پا به پدال گاز بلا فاصله جواب می دهد همان طور هم یک اسب به محض احساس یک فشار کوچک در پای سوار اقدام به رفتن به جلو می کند.
احساسی سبکی و کنترلی که فرمان اتوماتیک در یک اتومبیل به شما می دهد همان احساسی است که یک اسب تربیت شده باید از طریق دستجلوها به شما بدهد. برای هدایت اسب به یک سمت یا سمت دیگر تنها یک کشش کوچک روی دستجلوی چپ یا راست کافیست. همین طور برای اینکه اسب تمام انرژی و قدرتش را به حال توقف درآورد تنها یک فشار کم و کشیدن هر دو دست جلو کافیست. البته مدت زیادی تمرین و آمورش دقیق لازم است تا این درجه دست آموز شود و برای سوار هم زمان و تمرین لازم است تا بتواند فرمان های لازم و مناسب را به موقع به اسب بدهد.
به عنوان یک قاعده کلی، سوارکار مبتدی باید در نظر داشته باشد این پاها هستند که اول و بیش از هر چیز دیگر خواسته سوار را به اسب منتقل می کنند. پاها فرمان حرکت می دهند در حالی که دست ها با ملایمت اسب را در جهت خواسته شده هدایت میکند.
به عنوان یک فرد مبتدی معمولا شما دایره وار به دور مربی خواهید چرخید. دست ها و پاهایی که به طرف داخل دایره هستند به نام دست و پای داخل خوانده می شود. برعکس دست ها و پا هایی که خارج از دایره هستند دست و پای خارج نامیده می شود. اگر دست خالی شما دست چپ باشد این بدان معنی است که شما در جهت خلافه عقربه های ساعت می چرخید که در این صورت کفته می شود شما به دست چپ سواری می کنید.
اگر مربی به شما بگوید: دست عوض کنید معنی اش آن است که اسب را برگردانده و در جهت مخالف دفعه قبل بچرخید به طوری که حالا دست خالی شما دست راست شما خواهد بود و در این حالت گفته می شود شما به دست راست سواری می کنید.
بازوی شما و دستجلو با آهن تو دهنی اسب مرتبط است. این خط تماس جزئی از سیستم ارتباطی شما با اسب است و برای این که اسب راحت وآسوده حرکت کند باید سعی کنید بازوهایتان را آنقدر شل نگه دارید تا بالا و پایین رفتن سر اسب در هنگام حرکت هم آهنگ شود. این امر زمانی به صورت ایده آل در می آید که شما تماس خود را با دهان اسب به شکلی نرم و یکنواخت حفظ کنید.
راه حل این کار این نیست که شما مرتبا دستجلو را شل و سفت کنید بلکه رمز کار این است که شما بازوهایتان را آن قدر شل و رها نگه دارید که اسب سرش را به راحتی پایین و بالا ببرد و در عین حال شما بتوانید این حرکات سر حیوان را به طور دائم در دستجلو احساس کنید.
این احساس که شما در دستجلو دارید و در واقع از دهان اسب به دستجلو منتقل می شود تماس نام دارد و هدف نهایی این است که یک تماس ملایم در تمام طول سواری برقرار شود.
گاهی بد نست تصور کنید دستجلو عضوی است در امتداد بازو و دست شما یا به عبارت دیگر دست شما مستقیما به فلز دهنی اسب وصل است که در این صورت همین طور که سر اسب حرکت می کند بازوی شما هم باید با آن حرکت کند.
یادتان باشد که هرچقدر بیشتر با تاکتیک های سواری آشنا و در آنها استاد شوید حظ و لذت شما از این سرگرمی یا ورزش بیشتر می شود.
ممکن است هدف شما رسیدن به دنیای اسب نباشد- شاید عشق و علاقه شما این باشد که در طبیعت برای خودتان از سواری لذت ببرید- در هر حال اگر شما سعی کنید با رمز و راز و تکنیک های سواری آشنا شوید و در آنها استاد شوید زندگی هم برای شما و هم اسبتان لذت بخش تر می شود.
منبع: مای هورس
