کشوری پهناور با ظرفیت های اقلیمی و جغرافیایی متنوع و با جمعیتی جوان و پرشور و نشاط و ورزش هایی که با اعتقادات مذهبی، ملی، بومی و سنتی مردم گره خورده است؛ ورزش هایی که این پیوند با اعتقادات و افکار مردم را تنها به واسطه موجودی زیبا و باوقار، یعنی اسب، به دست آورده اند.
مردم ایران زمین از دیر باز و سده های گذشته ارتباطی نزدیک و تنگاتنگ با اسب و به دنبال آن با سوارکاری و ورزش ها و فعالیت های مرتبط با آن داشته اند و از آن در عرصه های مختلف و رفع تیازهای متفاوت بهره ها برده اند؛ از جنگ و کارزار و دفاع از میهن گرفته تا حمل و نقل و گذران اوقات فراغت و تفریح و یا نشان دادن قدرت و توانایی های شخصی و قومی و قبیله ای.
با ورود اسلام به ایران زمین و تأکید و سفارش آن به سوارکاری و اهمیّت اسب، این ارتباط بین اسب و انسان به واسطه پیوند با تعالیم و دستورات مذهبی عمق بیشتری یافت و ارتباط خود را تا چند دهه قبل و در فراز و نشیب های تاریخی حفظ کرد.
در این میان هرچند امروزه نیاز مادی انسان به این موجود باهوش و جذاب تا حدودی از بین رفته است اما ورزش سوارکاری و سایر ورزش های مرتبط با آن همچنان به عنوان یک رقابت سالم و ورزشی نشاط آور، مفرح و روحیه بخش جایگاه خود در بین علاقه مندان خاص خود را حفظ کرده است.
با این وجود هنوز ورزشکاران رشتۀ سوارکاری و رشته های مرتبط با آن نتوانسته اند جایگاه مطلوب و شایسته ای را در سطح جهان و بین الملل کسب کنند و این در حالی است که بسیاری از کشورهای همسایه ایران از جمله کشورهای عربی در رشد و پیشرفت در این ورزش و همچنین در فراهم کردن امکانات مناسب برای برگزار مسابقات بین المللی در جایگاه به مراتب بهتری نسبت به ایران برخوردار هستند.
هرچند در سال های گذشته شاهد افزایش توجه و نگاه ها به ورزش های مختلف سوارکاری و سرمایه گذاری در این بخش بوده ایم اما به نظر می رسد برای این که بتوانیم در این عرصه جایگاهی شایسته و متناسب با ظرفیت های داخلی و پیشینه تاریخی کشورمان به دست بیاوریم، باید با رویکردی جدید و حرکتی هماهنگ بین تمام دست اندرکاران عرصۀ سوارکاری ادامۀ راه را بپیماییم.
شناسایی ظرفیت های مناسب در زمینه های مختلف انسانی، اقلیمی و مکانی و غیره و همچنین سرمایه گذاری صحیح و اصولی بخش خصوصی و دولتی بر روی منابع و ظرفیت های قابل بازدهی این ورزش و فراهم کرن شرایط برای جذب سرمایه گذاران خارجی با توجه به مساعد بودن زمینه برای بازدهی اقتصادی مناسب در ایران از جمله فعالیت هایی است که باید پیش از هر اقدامی به آن توجه داشت.
تقویت ظرفیت های استانی و شهرستان ها با استفاده از نیروهای بومی و البته کارشناسان و مربیان متخصص و همچنین فراهم کردن امکانات لازم و مساعد سازی زمینه برای سرمایه گذاری بخش خصوصی نیز از اهمیت و جایگاه بالایی در توسعه ورزش سوارکاری و حرکت به سمت جهانی شدن در این عرصه برخوردار است.
استعداد یابی با استفاده از آموزش های علمی به ویژه برای کودکان، اقدام برای تربیت و آموزش صحیح و پیشرفتۀ آن ها در راستای ورزش قهرمانی و حرفه ای، گسترش تأسیس مدارس سوارکاری، آموزش صحیح و اصولی سوارکاری در باشگاه ها و مهم تر از همه فراهم سازی شرایط و امکانات کافی برای عمومی سازی این ورزش نیز از دیگر الزامات است که برای موفقیت در عرصه حرفه ای و قهرمانی باید به آن پرداخته شود.
از دیگر نکات مهم و حائز اهمیت می توان به افزایش تبلیغات، تهیه امکانات اقامتی برای مسافران و توریست ها، حرکت در جهت جذب توریست، فراهم سازی امکانات برای خروج اسب های ایرانی از کشور و حضور در مسابقات بین المللی، مهیا سازی برای برگزاری مسابقات بین المللی، استفاده از تجارب و مدیریت مربیان و چهره های بین المللی، حساس سازی توجه به ورزش سوارکاری توسط رسانه ها به ویژه رسانه ملی و رسانه های ورزشی اشاره کرد.
در این میان ایجاد رابطه پایدار و مستمر و هماهنگی بین بخش دولتی به ویژه وزارت ورزش و جوانان و همچنین وزارت آموزش و پرورش با دیگر سازمان ها و نهادهای مرتبط در عرصۀ اسب و سوارکاری به ویژه بخش خصوصی برای جلوگیری از موازی کاری بین بخش های خصوصی با یکدیگر و یا با بخش دولتی و همچنین استفاده از تجارب و دستاوردهای یکدیگر و تسهیل و تقویت حرکت رو به رشد، ضروری و واجب به نظر می رسد چرا که در غیر این صورت برداشتن سایر قدم ها غیر ممکن، دشوار و یا عقیم و بی تأثیر خواهد بود؛ در واقع حمایت و پشتی بانی ملی و دولتی و وحدت بین بخش دولتی و خصوصی تنها راه موفقیت در عرصۀ بین الملل و جهانی ورزش سوارکاری و برگشتن به پیشینه تاریخی و باشکوه کشور در این عرصه است.
اسماعیل پیرزاده
