نگاره ای از اسب شاه عباس با پیشینه‌ای ۴۲۰ ساله. اثری از رضا عباسی سر‌شناس ترین نقاش دربار شاه عباس.
این نگاره با پیشینه‌ای ۴۲۰ ساله متعلق به عصر پادشاهان صفوی ایران است. در این دوره قزوین پایخت شاه عباس صفوی بود و از توصیفات و جزئیات نگاره چنین بر می‌آید که اسب تصویر شده متعلق به شاه ایران است.
شاه عباس اول همواره مشغول سفر به نقاط مختلف ایران بود تا بتواند به مسائل کشور شخصا رسیدگی کرده، بر رفتار حاکمین محلی نظارت داشته باشد و در با حملات احتمالی همسایگان ایران مقابله کند.
به همین دلیل شاه سریع‌ترین اسبان کشور را برای خود انتخاب می‌کرد. «پیترو دلاواله» جهانگرد ایتالیایی که به مدت شش سال مهمان دربار شاه عباس بود در مورد اسبان شاه چنین می‌نویسد: «اسبان شاه همیشه در اسطبل زین شده و آماده حرکت نگهداری می‌شوند، زیرا که مشخص نیست در کدامین ساعت و دقیقه مورد نیاز خواهند بود و روانه کجا خواهند شد.»
نگاره اسب را در حالی نشان می‌دهد که مهتری در حال شستشو و آماده کردن آن برای سوارکاری است. اشعاری در بالا پائین آن نوشته شده‌اند و با نام رضا امضا شده است. رضا عباسی سر‌شناسترین نقاش دربار شاه عباس بود و در طول فعالیت پربار خود علاوه بر خلق آثار بسیار شاگردان متبحر و فراوانی تربیت کرد، چنان که شاه عباس به او لقب «عباسی» اعطا نمود.
با این حال در مورد هویت خالق این اثر شبهاتی مطرح شده است. حالت ناشیانه و خام مهتر و پای راست او که در میانه رود جاری در زمینه نقاشی قرار گرفته است با سبک کار رضا عباسی و مهارت او در نگارگری سازگار نیست. بعضی معتقد هستند که این نقاشی اثر یکی از شاگردان رضا عباسی باشد که کار را با نام استاد امضا کرده است اما ظرافت و جزئیات زیبا و دقیق بدن و زین اسب تصویر شده شباهت فراوانی به آثار رضا عباسی دارد. چنین به نظر می‌رسد که اسب توسط رضا عباسی تصویر شده و یکی از شاگردانش با اضافه کردن مهتر نگاره را تکمیل کرده باشد.
این اثر امروزه در موزه بریتانیا لندن نگهداری می‌شود.
