نقش اسب در فرهنگ مردم دوران باستان با قرباني کردن آن براي خدايان شروع شد. با اهلي شدن اين حيوان منبع قدرت عظيمي براي کار و حمل و نقل پيدا شد که تا به حال جريان دارد.
نقش عمده اسب در زندگي ايرانيان از نقوش سفالينه ها و وسايلي که با الهام از آن ساخته مي شد هويدا است.
در گذشته اشيا مربوط بدان را و حتي گاهي خود حيوان را با مردگان دفن مي کردند. در دوران آشوريان، نبردهاي پي در پي براي دستيابي به مراتع و رمه هاي اسبان صورت مي گرفت که حتي در مواردي به تغيير تاريخ ملتي مي انجاميد. در اين سوارکاري ها، نوع پوشاک و تکنيک هاي جنگي نيز تاثير گرفته از اين حيوان بود تا هدايت آن به راحتي صورت گيرد.
نقش اسب در اختراعات مهمي مانند چرخ و گردونه در گذشته دور آشکار است و با استفاده از اين وسايل مهاجرت ها صورت گرفت و خيل عظيمي از انسانها از نقطه-اي به نقطه اي ديگر نقل مکان کردند.
اسب در تحول کشاورزي نيز تاثير بسزايي داشت به طوري که براي تهيه آذوقه آنها که همانا يونجه دوسر باشد، سرزمين هاي زيادي زير کشت رفت و حتي صادرات اين اقلام کشاورزي باعث تحول اقتصاد منطقه گرديد.
در گذشته يکي از اقلام مهم باج و خراج از رمه هاي اسبان تشکيل مي شد. اگر پادشاهي مي خواست هديه اي درخور براي پادشاهي تهيه کند، از اسبان زيبا و تندرو پيشکش مي کرد که در موارد بسياري سفير صلح و دوستي محسوب مي گرديدند.
در تاريخ موارد فراواني آورده شده است که در آن حوادث مهمي چون به دين زرتشت گرويدن پادشاهان ايران و به سلطنت رسيدن داريوش و شکست سپاهي به تاثير از نقش اسب صورت گرفته است.گرچه ممکن است اين موارد جنبه داستاني داشته باشند در هر حال اهميت فراوان اين حيوان را بيان مي دارند که به طور مستقيم و غيرمستقيم حيات اقتصادي، سياسي و فرهنگي جامعه را تحت تاثير قرار مي دهد.
