برشی از گفتگو با اقای امیرکلانتری

چرا یک سوارکار رییس فدراسیون ایران نشده و اگر شما رییس بودید تیتر وار برای ارتقا سواری ایران چه می‌کردید؟
فدراسیون خواسته که خیلی کارا به جلو رفته. واردات اسب، مسابقه‌های بین‌المللی، همین ساخت باشگاه بام، اگر فدراسیون چوب لای چرخ می‌گذاشت این اتفاق‌ها نمی‌افتاد. فدراسیون خواسته که سوارکاری پیشرفت بکنه. من اگر رییس فدراسیون بودم یه

مدرسه‌ی سوارکاری تو باشگاه نوروزآباد می‌زدم، سالن سرپوشیده اختصاصی فدراسیون و پونی کلاب راه می‌انداختم و کسی که بچه‌شو میاره رو تشویق می‌کردم که بچه‌هاشونو آوردن تو سوارکاری و هزینه‌ای هم ازشون نمی‌گرفتم.

نظر مختصرتون درباره این اسم‌ها بفرمایید.
حمید حاجیلو/ سوارکار و مرد بیزینس اسب
علی رحمتی/ پسر خوب
ریو کالکشن/ از اسطوره های سرعت. یه خاطره ازش دارم. داشتم می‌رفتم مسابقه. پشت دپار تو نوروزآباد کله گیر ریوکالکشن پاره شده بود و اسب هم که خیلی بداخلاق بود، فرهاد قزل گوش و بینی‌شو گرفته بود و اسب می‌خواست فرار کنه و بره. من به فرهاد گفتم یه ژرمن گگ دارم. فرهاد داد زد گفت بده به من. همه ریخته بودن روی این اسب. ژرمن رو زدند و اسب گیر افتاد و گذاشتنش توی دپار و استارت دادن و با همون آبخوری اول شد. چقدر فرهاد قزل تشکر کرد بعدش.
اشتوبن/ زین تاریخی ایران
مهدی جمشید خانی/ زبان گویای اصول سوارکاری
کاکاسارلی/ از مربیای اسطوره‌ای. من رو یاد آقای فرهمند و کوپال و سودابه‌آریا می‌انداخت.
محمد جواد ظریف/ خیلی مشکلات رو برای مملکت حل کرد.
عطا کر/آقای صدای کورس ایران
خودتون رو در یه پاراگراف برای ما تشریح کنید.
من مملکتم رو دوست دارم، دوست دارم مردم کشورم و مرزنشین‌ها تو رفاه باشند و امکانات بیشتری داشته باشند. دوست دارم سواری مملکتم پیشرفت بکنه. انگیزه دارم برگردم به میدون که خودم رو دوباره ثابت کنم.
درباره بخشنامه‌ی ممنوعیت واردات برامون صحبت کنید. نظر شما چیست؟
من شنیدم درباره حمایت از تولید داخل بوده. این ها مقوله‌های مختلفی هستند که به هم ارتباطش می‌دن. من خودم از طرفدارای اسب بومی هستم. اسب کرد، اسب دره شوری، اسبچه‌خزر، اسب ترکمن و عرب‌های خوزستان. کاربری این اسب‌ها فرق می‌کنه. باید جهاد به تولیدکننده‌های اسبای بومی کمک کنه و باید با امکانات و سوبسید، پرش اسب ترکمن رو تقویت کنند. برای سالی یه مسابقه کسی اسب ترکمن نمی‌خره. باید جایزه‌های زیاد برای مسابقه بگذارند. ولی گرفتن جلوی اسب ورزشی برای پرش کار درستی نیست. تو کورس هم همین طوره اما تو کورس تولیدشون بیشتره. تو اسب پرش یه اسب در نهایت چهار پنج سال می‌تونه تو اوج بمونه و باید جایگزین بشه. کره‌ها هم که خیلی سال بعد اسب مسابقه می‌شن. این که فقط تعداد اسب وارد شده رو به حساب بیارن اشتباهه. همه‌ی اسبایی که وارد می‌شن که اسب صدوچهل نمی‌شن. خیلی از وارداتی‌ها تلف می‌شن، خیلی‌ها اسب تولیدی می‌شن و خیلی‌ها رو مالک‌هاشون می‌پرونن. باید برای نژادهای بومی امکانات تعریف بکنن و هر اسب بره تو لاین ورزشی خودش چون واقعا در هر سال شاید ده تا پانزده تا اسب خوب بیشتر وارد نشه در حالی که ما باید با همسایه‌هامون رقابت کنیم و اون‌ها اسب‌های چند میلیاردی وارد می‌کنن.
درباره رسانه‌ها و نقش اون در فراموش نشدن یک قهرمان و توقع تون از اون‌ها بفرمایید.
میزان استقبال مردم بیشتر شده از سوارکاری چون امکانات و اطلاع رسانی بیشتر شده. خیلی‌ها هنوز نمی‌دونن اسب به این شکل هنوز تو ایران هست. اگر اطلاع رسانی بشه بیست برابر این مالک وارد این ورزش می‌شه و پنجاه برابر بیشتر تماشاگر میاد و این کار رسانه‌هاست.
نکته یا سخن پایانی اگه هست بفرمایید.
بحث مدرسه رو باید پیگیری کرد. باید روش برنامه‌ریزی کرد. خواهش من این است که شرایط واردات رو هموار کنند. سوارکاری باید صنعت بشه تو ایران. کورس اگه صنعت بشه جواب همه‌ی هزینه‌های واردات رو می‌ده. من از شما و همکاراتون تشکر می‌کنم که به فکر ما بودید و یه تجدید خاطره هم شد و دوست دارم این روند کاری‌تون ادامه داشته باشه. سعی کنید با بچه‌هایی که تو این رشته زحمت کشیدند صحبت کنید و کسی از قلم نیفته و یه مجموعه بعدن از این گفتگوها درست کنید و همه رو حفظ کنید که یه چیز تاریخی بشه.

ادامه ی این گفتگو را در مجله شماره نه بخوانید.
برای دیدن بخش قبلی مصاحبه با امیرکلانتری کلیک کنید.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید