آیا در سوارکاری بهترین شکل و نمای بیرونی و دیداری یک سواکار و زیبایی و استایل و نشستش به بهترین نتیجه ختم می‌شه؟
چیزی که تو ذهن منه اینه؛ نشست خیلی خوب نتیجه‌ی تجربه و کار تکنیکی خیلی خوبه. دست خوب بوده که باعث نشست خوب شده، پا خوب بوده که نشست خوب شده. تجربه و حس و درک مسابقه بزرگ بوده که الان تو رده صد و پنجاه نشست این قدر راحته و تعادل و توازن داره. قطعا نشست خوب بوده که باعث شده بتونی یه فاصله خیلی تنگو راحت دربیاری و اسبت سر نقطه بیاد و سالم بپره. خیلیا با یه دهنه سنگین میان تق، تق، تق، نتیجه هم می‌گیرن اما اون اسب بعدش کجا می‌ره؟ تو چه مسابقه‌ی
مهم دیگه‌ای شرکت می‌کنه؟
بهترین سوارکار ایرانی و خارجی با تحلیل شما از نوع و شیوه و تکنیک سواری؟
(مکث) به سوارکار ایرانی فکر نکردم. مازیار جمشیدخانی یه چیز دیگه است. برای این که بشه گفت بهترین کیه باید به این فکر کرد که کی همیشه تو پیک بوده، نوسان نداشته، بیشترین تماشاگر رو داشته و چه تاثیری گذاشته تو جامعه سوارکاری. به شخصیت و رفتار و کاریزما هم باید فکر کرد. تو ایران به نظرم مازیار شخصیتش کاریزماتیکه. تو دنیا مارکوس اهنیگ. با سواری‌هاش که تو فیلم می‌بینیم کاری ندارم. از نزدیک وقتی سواری‌شو می‌بینی فوق‌العاده است. من چون مارکوس رو از نزدیک دیدم آلوده‌اش شدم. تو مانژ مسابقه یه کاری می‌کنه انگار جادوگره. این حس فقط برای من نیست برای همه‌ی کسایی که میان مسابقه شو می‌بینن. ممکنه بربام بیاد بپره، آهلمان بیاد بپره اما وقتی اهنیگ می‌پره همه خیره نگاش می‌کنن. اون به اسب طوری ریتم می‌ده که انگار اسب هیچ فشاری رو تحمل نمی‌کنه و خودش داره این مسیرو می‌ره. اسب اهنینگ مثل آکاردئون جمع و باز می‌شه.
و همیشه هم جز پنج نفر اول نیست.
آره. نتیجه‌گیر فوق العاده‌ای نیست.
شما در شهری زندگی می‌کنید که بیشترین گرایش رو به کورس داره. سومین شهر ایران به لحاظ کورس هست و تو میدون ثامن هم که پارسال بعد از یه مدت طولانی کورس برگزار شد. در مورد کورس و ورزش‌های سواره دیگه نظرتون رو بگید.
بله تو مشهد کورس قوی هست. آقای دکتر صیرفی و اقای بابا زاده خیلی قوی هستند. مشهد از قدیم میدان کورس خیلی خوبی داشته. تو چوگان نه تجربه‌ای هست و نه صحبتی شده. من چوگان رو خیلی دوست دارم. یه مدت هم تو این فکر بودم که برم پایه شو حداقل یاد بگیرم چون یه ورزش سنتی و دیرینه اما متاسفانه نه وقتش پیش اومده نه راه درست رو کسی نشونم داده. برای درساژ هم تو مشهد حدود یک سال و نیمه که یه کمیته تشکیل شده.آقای جمشیدخانی و مدرسای فدراسیون اومدن و بچه‌ها استقبال خوبی کردن و یکی دو تا مسابقه برگزار شده.
به نظرت تصویری که جامعه سوارکاری از بنیامین داره چه تصویریه؟
(غرق در فکر، لبخند)بهش فکر نکردم. شاید تو این بیست سال کاری نکردم که کسی ازم دلخور باشه. (مکث) کسی از من ناراحت نیست. کسی دشمن من نیست. این به رفتارم برمی‌گرده شاید. کارگرای باشگاه عاشق اینن که بامن کار کنن. همیشه تو ذهنم اینو نهادینه کردم که مغرور نشم. من هفت ساله قهرمان استان خراسان می‌شم. ممکنه کسی بیاد بگه بنیامین یه سال قهرمان شده، سال بعد قهرمان شده، سال بعدیش رفتارش با مردم فرق می‌کنه اما من نه. اصلا. همیشه جلوی همه گفتم این یه اتفاقه. مازیار جمشیدخانی همیشه به من می‌گه چطور می‌شه این یه شانس و اتفاق باشه. خدا منو داره که این اتفاق برام می‌افته.
بهترین مربی و بهترین شاگردتون رو می‌فرمایید؟
اینو قبلش بگم که هدفم ارتقا سوارکاری و مشهد و پیشرفت سوارکاری خودم و شاگردهام هست. دوست دارم شاگردهام این قدر رشد کنن که از من بهتر بشن بهترین شاگردم امیرعلی عمرانی که حرف گوش کنه و استایل خوبی داره و از روز اول پیش خودم بوده و همون چیزی رو که خودم می‌خوام رو پیاده می‌کنه و نتیجه‌های خوبی برام گرفته و امسال برای اولین بار تو قهرمانی کشور جوانان شرکت می‌کنه و بهترین مربی ابوالفضل محمد زاده.
نظر یک واژه‌ای یا اگر نیاز هست گسترده‌تر و بسط پیدا کرده‌تر شما در مورد این نام‌ها؟
علیرضابختیاری/ یه الگوی خوب برای سوارکارای شهرستانی که به اونا انگیزه قهرمان شدن داده و این که می‌شه یه فرهنگ سواری و یه سبک رو تو یه شهرستان به وجود آورد.به نظرم علیرضا بختیاری همدان رو متحول کرد و بسیار سوارکار کاریزماتیکیه.
کوروش بابازاده/افتخار مشهد در کورس و یه تولیدکننده قوی اسب کورسی
هاله نیکویی/ از سوارکارای پرافتخار خانم ایران که در آمریکا زندگی می‌کنن و جاشون خیلی خالیه.
الیتا/ اسب مازیار، عرق برنده بودن تو خونشه. با توجه به سن و سال و قد و قواره‌اش خیلی اسب خوبیه. دوست داشتنی.
فردوسی/ شاعر ایرانی که همه مثال‌هاش و حماسه‌هاش زبانزد هست و باعث افتخار مشهدی ها.امیدوارم چیزی که در شانش هست براش رعایت کنن. مثل آرامگاهش که شرایط الان رو نداشته باشه.
المرام/ سیلمی هورس ایران اقای بابازاده. کره‌های خلی خوبی داده. کره‌هاش همیشه موفق می‌شن.
محمد رضا شجریان/ صحبتی توش نیست.بهترین، بهترین، بهترین حس دنیا رو به آدم می‌ده. پدرم ایشون رو خیلی دوست دارن و تصنیف و آوازهاشونو همیشه گوش می‌دن. افتخار ما مشهدی هاست.
ادامه ی این گفتگو را در مجله شماره پنج بخوانید.
