وقتی روی اسب می نشینید، باید سعی کنید یک حالت سر بلند و سرافراز را به خود بگیرید. حالت ایده آل و مرسوم نشستن روی اسب مثل حالت شخصی است که صاف ایستاده و زانویش کمی خم شده باشد.
به این صورت گوش ها، شانه، باسن و پاشنه پا همه در امتداد یک خط مستقیم قرار گرفته باشند و وزن بدن روی دو طرف استخوان لگن به طور مساوی تقسیم شده باشد که نه به این طرف و نه به آن طرف متمایل باشد.
همواره بیاد داشته باشید سر شما با وزنی که دارد اگر به طرف جلو یا به یک طرف خم شود در تعادل شما و همین طوردر تعادل اسب شما تاثیر خواهد داشت. پاهای شما باید به صورت کشیده و رها در دو طرف اسب آویزان باشند. هنگامی که پا در رکاب دارید، وزن پاهایتان را روی پاشنه های پا بیندازد.
اگر چه امروزه سوار شدن بدون زین از نظر بسیاری مردود است چون این کار را خطر آفرین قلمداد می کنند ولی اگر کسی این اقبال و موقعیت را داشته باشد که سواری بدون زین را یاد بگیرد، نشستن او بر روی اسب به طور خودکار تصحیح می شود.
غالبا رکاب برای سوارکاران مبتدی به عنوان یک کمک به کار گرفته می شود حال آنکه تمامی سوارکاران باید سعی کنند به جای استفاده از رکاب و زین طرز نشست خود را تصیح کنند.
اگر شما روی زین ، حالت درست نشستن روی اسب را تمرین کنید، می توانید قبل از آنکه موضوع حرکت اسب کار را پیچیده تر کند، با قلق کار آشنا شوید. همچنین، وقتی شما روی یک اسب ثابت و بدون حرکت نشسته باشید می توان تبعیت از حرکات سر و گردن اسب را به شما نشان داد تا یاد بگیرید به هنگام حرکت دادن اسب برای این که تعادلتان را روی حیوان نگه دارید بیخود دستجلو را نکشید تا حرکت حیوان محدود شده و یا باعث آزارش شود.
مای هورس
