تب لجن عفونت پوستی است که اغلب پوست نواحی پایینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد ولی قادر به گسترش در نواحی بالایی پاها و یا قسمت زیر بدن می‌باشد.
این عارضه باعث کسترش نواحی پوست رفته (نواحی که پوست نازک شده و اپیدرم از دست رفته و نفوذ پذیری گشته است) که از این نواحی مخلوطی از چرک و سرم تراوش می‌شود که بعدها این قسمت سخت گردیده و اثر آن باقی می‌ماند.
هنگامی که پوست قسمت پشت ناحیه به خلق و اطراف پاشنه‌ها آلوده می‌شوند، ترک‌ها به سطح پوست گسترش می‌یابد که نشان دهنده گسترش بیش از حد عارضه است.
تب لجن در اسبهای مو سفید بیشتر از اسب‌هایی است که موهایشان رنگدانه دارد. عقیده بر این است که موهای فاقد رنگدانه نسبت به عفونت حساسند.
این عفونت همچنین در پوستهای نرم شده به واسطه مجاورت با آب و یا لجن خیلی سریع تر شیوع می‌یابد.
لجن موجب سائیدن پوست شده و ایجاد خراش‌هایی می‌کند که منجر به گسترش عفونت می‌شود. خاک خشک هم می‌تواند چنین خراش‌هایی ایجاد کند بنابراین عفونت در چنین شرایطی هم می‌تواند صورت گیرد که در استرالیا به آن خارش کوئینزلند می‌گویند.
باکتری عامل این عارضه درماتوفیلوس کنگولنسیس است که باکتری بسیار مقاومی است زیرا با ورود به بدن اسب می‌تواند برای ماه‌های زیادی زنده بماند. پوسته‌های ایجاد شده توسط باکتری مانند چتر حفاظتی خوبی برای باکتری‌های زنده عمل می‌کنند که آنها را از خشک شدن حفاظت می‌نمایند.
عملکرد درمانی
درماتوفیلوس در آزمایشگاه به سرعت با مواد ضدعفونی کننده و آنتی بیوتیک‌ها از بین می‌رود. تب لجن در اسب، نسبت به تمام پمادهای انتخابی مقاوم است. علت این مقاومت اثر محافظت کننده پوست ناحیه زخم توسط موهای اسب است.
اولین قدم در درمان چیدن کلیه موهای ناحیه آلوده است. اگر اسب از این کار امتناع کرد می‌توان او را توسط داروی آرامبخش، آرام نمود و سپس این کار را انجام داد.
قدم دوم در درمان، پاک کردن پوست از کلیه پوسته هاست. بدین منظور باید هر 3 روز یکبار اسب را با شامپوی ضدعفونی کننده شست. در زمانی که شامپو روی ناحیه مربوطه است، باید کلیه پوسته‌ها برداشته شود. سپس باید پوست را بلافاصله خشک کرد تا از نرم شدن آن و ایجاد شرایط مربوط برای رشد باکتری جلوگیری نمود. حداقل یکبار در روز در حد فاصل شستشو با شامپو باید هرگونه پوستهای را که باقی مانده، از پوست جدا کرد. در ابتدای بیماری تعداد پوسته‌ها زیاد است ولی در طول درمان که عفونت تحت کنترل در می‌آید، تعداد پوسته‌ها به شدت کاهش می‌یابد.
در آخر کار هم باید یک پماد آنتی بیوتیکی را 2 بار در روز به ناحیه آلوده مالید. به منظور پیشگیری از عارضه باید همیشه پس از بازگشت اسب از تمرین نواحی مظنون بدن را به خوبی خشک کرد. استفاده از یک حفاظت کننده ضد آب، در ناحیه پوست پاشنه و کلیه نواحی‌ای که در گذشته تحت تأثیر آلودگی بوده، کمک زیادی به کنترل عارضه می‌کند.
بدین منظور می‌توان از کرم محافظت کننده پا، و یا کرم مصرفی برای پستان گاو یا اگر اینها در دسترس نبودند از وازلین استفاده کرد. وازلین بهتر است که به عنوان آخرین انتخاب مصرف شود زیرا با آنکه محافظ ضد آب خوبی است و از ورود هرگونه عفونت به لایه زیرین جلوگیری می‌کند، ولی شستن آن کار بسیار دشواری است.
