امکانات و ابزار و دانش دامپزشکی روز ادنیا رو با دامپزشکی ایران مقایسه بفرمایید
ماخیلی عقب نیستیم چون پنجاه یا شصت درصد وسایل و امکاناتی که در اروپا وجود داره در ایران هست خیلی وقتها برای برای تشخیص خیلی از بیماریها شما نیاز به امکانات دارید. مثلا بحث سی تی اسکن هست ببینید هنوز ما برای کولیک یه جراح حرفهای نداریم که بتونیم مرگ و میر رو محدود کنیم. بحث پیش میاد که به موقع اسب ارسال نشده اما خیلی از اسبها هم به موقع ارسال شدن و نشده براشون کاری کرد و تلف شدن.
یه بحث همون دانشی یه که شما اشاره کردید. تو خیلی زمینهها ما دانش خیلی خوبی داریم تو زمینه رادیولوژی و سونوگرافی و تشخیص بیماریها ولی در مواردی مثل جراحیهای دستگاه گوارش این خلل احساس میشه.
که پاشنه اشیل اسب هم هست.
بله پاشنه آشیله. یا جراحیهای ارتوپدی. کسایی هم هستند که میگند این کارو انجام میدیدم ولی به نظر من یه مقدار اغراق میکنند. شما اگر به طب انسانی نگاه بکنید. وقتی به پزشک مراجعه میکنید مراحلی مثل آزمایش، سونوگرافی، اسکن، پزشکی هستهای بر حسب نوع بیماری برای تشخیص استفاده میشه. خب این یک نیاز بوده که این دستگاهها فراهم شده و استفاده میشه. دقیقا همین دستگاهها تو دامپزشکی و کار تشخیصی اسب هم مورد نیاز هست اما تو ایران همچین چیزی نداریم. خیلی از مسایل که شاید به راحتی با یه دستگاه قابل تشخیص بشه رو ما ازش میگذریم و میبریمش تو فاز اما و اگر و اگر این شود آن شود و همه مسایلی که پنجاه سال پیش هم همین بوده. البته باید به هزینههای این موارد هم توجه بشه که بسیار مهم هست.
ادامه ی این مطلب رو در مجله شماره 7 ایران هورسی بخوانید.