با رعایت نکات زیر دست های خود را از تکان خوردن و عقب کشیدن در سوارکاری حفظ کرده و مانع از به وجودآمدن مشکلات کنترل دست در سوارکاری خود شوید.
تماس یکنواخت و الاستیک بهترین (یا احتمالاً تنها!) راه برای اینکه اسب شما به آرامی در دستان شما کار کند است.
متأسفانه، یادگیری ایجاد دست‌هایی که مستقل از صندلی و زین شما هستند، یک چالش واقعی است و به چندین دهه تمرین نیاز دارد.
حتی سوارکاران بسیار برتر همیشه همچنان در حال بهبود آرامش دست‌های خود هم در تمرین و سطح های صاف و هم هنگام پرش روی نرده‌ها هستند.
اشتباه گرفتن دست‌های نرم با دست‌هایی که تماسی را نگه نمی‌دارند یا دنبال نمی‌کنند، آسان است، اما باید گفت آنها یکسان نیستند.
در اینجا به برخی از مشکلات رایج کنترل دست در سوارکاری و نحوه غلبه بر آنها می پردازیم…
در یک زمان روی یک چیز تمرکز کن…
دستان شما بالا و پایین می پرند
این مشکل معمولا، اما نه همیشه، به دلیل عدم نرمی آرنج است.
چند قدم یورتمه به صورت نشسته بروید – آیا دستان شما ثابت‌تر هستند؟ در مورد یورتمه در مقابل کانتر چطور؟
اگر متوجه شدید که بالا رفتن یورتمه زمانی است که دست‌های شما بیشتر از همه می‌چرخد، به احتمال زیاد مقصر آرنج شماست، نه دست شما.
این بدان معنا نیست که دستان شما کاملاً در راه رفتن های دیگر ثابت خواهند بود، توجه داشته باشید، فقط این مشکل در بالا رفتن یورتمه محسوس است!
برای کنترل دست در سوارکاری این را امتحان کنید:
برای اینکه احساس کنید آرنج شما چقدر باید باز و بسته شود، یک بند فلاش قدیمی را از طریق حلقه های D روی زین خود بگذرانید تا یک حلقه ایجاد کنید، سپس آن را نگه دارید و با تمام راه رفتن ها حرکت کنید.
روی احساس “لولا” که آرنج شما در هر سرعت به شما می دهد و اینکه آرنج چگونه حرکت اسب را جذب می کند تمرکز کنید.
انجام این کار روی خط لانژ نیز می‌تواند کمک کند، جایی که می‌توانید هنگام انتقال از نگه داشتن بند گردن به رها کردن، چشمان خود را ببندید و بدون نگرانی در مورد کنترل جهت اسب، روی احساس آرنج خود تمرکز کنید.
متوجه خواهید شد که در کانتر، به دنبال حرکت طبیعی سر اسب، حرکت به جلو و عقب در آرنج بسیار محسوس تر است.
در یورتمه رو به بالا، یک باز و بسته شدن به سمت بالا و پایین وجود خواهد داشت، در حالی که یورتمه نشسته ممکن است بیشتر احساس شود که حرکت از یک طرف به سمت دیگر است.
وقتی در حالت عادی سوارکاری می‌روید، فکر کردن به مفصل آرنج که سنگین است می‌تواند مفید باشد.
این شما را تشویق می کند تا آنها را نرم، انعطاف پذیر و در برابر پهلوهای خود نگه دارید.
برای جلوگیری از ایجاد مشکل در کنترل دست در سوارکاری همیشه باید افسار خود را جمع کنید
این یک علامت مطمئن کننده است که انگشتان شما به درستی روی مهار بسته نشده اند.
این امر به ویژه در سوارکارانی که سوار بر اسب تنبل‌تری هستند و به‌طور ناخواسته تماس را روی دهان باز می‌کنند تا اسب را بیشتر به جلو برانند، رایج است.
همچنین در سوارکارانی که از کشیدن بیش از حد می‌ترسند، رایج است.
بنابراین آنها با احتیاط اشتباه می‌کنند و افسار را خیلی طولانی می‌گذارند و تماسی برقرار نمی‌کنند.
مشکل تغییر مداوم طول افسار این است که به اسب خود چیزی ثابت برای کار نمی دهید.
بنابراین در حالی که ممکن است احساس کنید مهربان هستید، احتمال اینکه باعث سردرگمی اسب شوید بیشتر است!
این را امتحان کنید:
سعی کنید نوار الکتریکی رنگی را در اطراف قسمتی از افسار خود که قرار است نگه دارید بچسبانید.
این به شما یادآوری بصری می‌دهد که اجازه ندهید افسارتان از میان دستانتان بلغزد.
اگر این روش کار نکرد، می‌توانید :
یک یا دو بند لاستیکی را نیز در محل مناسب دور کمر بپیچید، زیرا وقتی از بین انگشتانتان می‌لغزد، فوراً آن را احساس خواهید کرد، که باید به اندازه‌ای باشد که سریعاً انگشتانتان را ببندید.
به یاد داشته باشید که برای داشتن یک چنگال ایمن روی افسار نیز لازم نیست انگشتان منقبض و فشرده داشته باشید.
فقط به این فکر کنید که ناخن‌هایتان را در کف دستتان فرو کنید و انگشتان شستتان را بالا نگه دارید، که برای حفظ طول کمرتان همین کافی است.
