در واقع، درک زبان گفتاری،در اسب های مختلف و در مناطق مختلف،متفاوت است. همچنین، افراد مختلف، درک های متفاوتی از زبان اسب دارند، ولی به طور عام، برخی صداها یا علایم هستند که معنی و مفهوم خاصی را می رسانند.
مطلب دیگر، این است که ممکن است یک اسب با یک صدا یا اشاره، منظورهای مختلف، و یا این که با علایم و اشارات مختلف، یک منظور خاص را برسانند. صداهای مختلفی که ممکن است به آن ها برخورد کنید، در ادامه ذکر می شود:
1.خوشامدگویی: این حالت، به طور معمول و عام، با کشیدن شیهه ای آرام همراه است. شدت شیهه و سایر حرکات همراه آن، نشان از منظور خوشامدگویی دارد. همچنین حرکات سر و دم، این حالت را تشدید می کنند.
2.شما که هستید؟ زمانی که دو اسب به همدیگر می رسند، به هم می دمند و تقریباً حالت بوییدن یکدیگر را به خود می گیرند. در این زمان، دو پاسخ ممکن است داده شود: اول این که یکی از اسب ها با دمیدن آرام به پوزه ی اسب دیگر، به او بگوید «من، یک دوست هستم»، و یا این که با ضربه زدن توسط سر و گردن یا با کوبیدن پای جلو روی زمین و یا حالت تهدید به خود گرفتن، می خواهد بگوید، از وجود او در کنار خود راضی نیست.
3.این چیست؟ این حالت را اسب با بوییدن و دمیدن هوا به طرف چیزی که به نظرش غریبه می آید، انجام میدهد. یا این که اسب ممکن است با پای جلوبه آن شیء ضربه بزند و قصد شناسایی آن را داشته باشد. جواب این حالت نیز دو گونه است: اسب ممکن است شیءرا بشناسد و سپس بدون تفاوت از کنارآن بگذرد، و یا این که احساس خطر کند و از آن دور شده، یا به سمت آن حمله ور شود.
4.نگاه کن! اسب این حالت را برای جلب نظر اسب های دیگربه سوی چیزی به کار می برد. او این کار را با بالا بردن سر و دم و خرخر کردن انجام می دهد. پاسخ این حالت نیز به دو صورت است: 1. اسب های دیگر به آن شیء نظر می کنند و بدون تفاوت از کنار آن می گذرند. 2. احساس خطر می کنند و با یک شیهه، خطرناک بودن، عجیب و یا غریب بودن آن را می فهمانند.
5.بیا اینجا! اسب این کار را با علامت خوشامدگویی انجام می دهد و اگر اسب مورد نظر،توجهش جلب نشود، اسب با بالا و پایین آوردن سرخود، منظورش را می فهماند. در صورتی که اسب نیاید،اسب اول حالت تهدید به خود می گیرد، و اسب مقابل با یک حالت خوشامدگویی،حرف وی را قبول می کند و به طرفش می رود.
6.از من دور نشو!از اینجا نرو! اسب این حالت را باکشیدن یک شیهه یآرام انجام می دهد (زمانی که با چند اسب دیگرراه می روند).
7.کسی این اطراف هست؟ (کیست): این حالت با کشیدن شیعه ی بلند، آن هم به صورت مداوم و چند بار پشت سر هم، و با بالانگه داشتن سر و دم همراه است. اسب در صورتی که جوابی بشنود (با کشیدن شیهه ای بلند توسط اسب دیگر)، حرکت های زیر را انجام می دهد:
الف)کجا هستی؟ این حالت را با یک شیهه ی آرام ادامه می دهد (معمولاً در زمانی که مادیان به دنبال کره اش نیز می گردد، چنین صدایی را تولید می کند).
ب) من اینجا هستم!اسب این مفهوم را با یک شیهه ی بلند می رساند، و تا زمانی که دو اسب در محدوده ی دید یکدیگر قرار بگیرند، این کار ادامه پیدا می کند.
پ) پیدایت کردم!اسبها این حالت را با یک شیهه ی آرام و خوشامدگویی، با دمیدن پوزه های یکدیگر انجام میدهند.
8.بیا برویم! اسب برای این منظور، با پا ضربه ای به پای اسب دیگر می زند و یا با چرخیدن دور آن و گاز گرفتن جدوگاه، منظورش را می رساند. اسب دیگر ممکن است فرمان اسب اول را قبول کند و دنبالش راه بیافتد، و ممکن است آن را نپذیرد و با گرفتن حالتی تهدیدآمیز، دعوتش را رد کند.
9. برو گمشو! این حالتکه ممکن است تنهاحالت دفاعی باشد، با استفاده ازدندان ها و پاها صورت می گیرد (معمولاً یک پا). اگر اسب نرفت،اسب اول تهدیدش را جدی تر می کند و حتی ممکن است گاز بگیرد و یا لگد بزند.
10. بس است، دیگر! در واکنش به اسبی دیگر و یا انسان انجام می شود و این حالت ممکن است صرفاًبا یک لرزش جدی و یا ضربه زدن با پای جلو و حتی گاز گرفتن صورت بگیرد.
11. آزارم می دهد!با لرزش جلدی، و یا گوشه گرفتن و دوری جستن از عامل مزاحم (که ممکن است انسان باشد) انجام می شود.
12. پایم درد می کند!با بلند کردن پااز روی زمین صورت می گیرد.
