پوست، یال، دم اسب شما روزانه نیاز به برس زدن دارند. همچنین سم ها بایستی تمییز گردند تا اسب همیشه تمییز و سالم و با نشاط باشد.
وسایل قشو: معمولا از برس های مخصوص (زبر و نرم) شانه یال و سم پاک کن، اسفنج استفاده می شود.
تیمار کردن:
از قشو برای تمیز کردن ذرات گل و لای و سفیدی حاصل از عرق استفاده می شود. باید قشو را به آرامی و با ملایمت انجام دهیم.
یک نکته اینکه باید همیشه در نحوه قرار گیری در کنار اسب دقت نماییم تا مخاطرات کمتر شود؛ ناحیه زیر شکم، روی معده و زیر کتف ها در اسب ها حساس است (قلقلک) بنابر این ممکن است در هنگام قشو کردن آن ناحیه، برخی اسب ها که حساس ترند واکنش هائی از خود بروز دهند مثل دست زدن یا پا کوبیدن!
همیشه برس را در جهت خواب مو ها بکشید … معمولا ناحیه هائی مثل پشت گوش حیوان و سر و روی صورت حیوان را به خوبی قشو کنید در هنگام قشو کردن این نواحی خود اسب ها نیز احساس رضایت خواهند داشت چرا که برای خود حیوان پاک کدن این نواحی بسیار مشکل است.
با شانه های مخصوص یال یال را شانه کنید و در پایان مو ها را از ته بگیرید و به آرامی بکشید این کا باعث لخت و صاف تر وایستادن یال ها می شود.
در پایان باید با یک اسفنج یا حوله نرم اگر هم کمی مرطوب باشد ایراد ندارد روی بدن حیوان کشید به خصوص دور چشمان، پوزه و اطراف بینی؛ دم اسب را نیز باید با همان برس یا شانه، شانه زد البته در هنگام این کار به نحوه قرار گرفتنتان در کنار اسب دقت بیشتری کند، در پایان نیز با سم پاک کن داخل گودی سم را پاک کرده و گل و لای را خارج کنید.
سم پاک کن را از پاشنه به سمت پنجه بکشید طوری که به داخل شیار قورباغه ای فشار نیاورد.
زین و برگ کردن اسب : (دهنه کردن و زین گذاری)
این عمل بهتر است هنگامی که اسب بی حرکت ایستاده و مقید شده انجام شود. همیشه باید از یک زین مناسب و تمییز استفاده کرد.
مادامیکه به اسب نزدیک می شوید بهتر است با اسب صحبت کنید تا احساس آرامش کند، و او را متوجه اعمال خود کنید. زین وزن شما را روی مرکز ثقل اسب قرار می دهد پس یک زین مناسب انتخاب کنید که به حیوان آسیب نزند.
همیشه از سمت چپ به حیوان نزدیک شوید .زین را روی ساعد خود فرار دهید و از طرف جلو سمت چپ به شمت کتف اسب نزدیک شوید. ابتدا زین را به آرامی روی جدوگاه (قسمت برجسته بعد از گردن حیوان) قرار داده و سپس مقداری در جهت خواب مو ها به عقب بکشید، عرق گیر را در زیر زین صاف و مرتب و از دو طرف عرق گیر را آزمایش کنید.
اگر تعلیمی دارید آنرا از تنگ زین عبور دهید، شپش تنگ را گرفته و از پشت آرنج اسب به صورت صاف و مستقیم از زیر سینه عبور دهید و به طرف خود بیاورید و سپس به سگک های مربوط ببندید، توجه کنید که تنگ را به خوبی محکم کنید تا هنگام سوار شدن زین حرکت نکند و از جای خود جابجا نشود.
برای برداشتن زین نیز ابتدا تنگ را شل کرده سپس تعلیمی را خارج کرده و بعد با یک دست به آرامی زین را از محل خودش بر می داریم.
دهنه زدن:
به دقت سر اسب را نگه دارید. افسار را در دست نگه دارید، کلگی را باز کرده بعد دستجلو ی افسار را روی گردن اسب قرار دهید، سپس در حالی که افسار ار با دست راست گرفته اید آبخوری را روی انگشتان دست چپ نگه دارید. بعد به آرامی انگشت شست را از میان گوشه دهان در فاصله بین دندانهای پیشین و آسیا به لثه فشار دهید تا دهان اسب باز شود. سپس به آرامی وارد دهان اسب کنید و افسار را با دست راست تا پشت گوشها بالا بیاورید.
به اندازه ی افسار توجه داشته باشید که نه بلند باشد و نه کوتاه چرا که اگر بلند باشد دهنه به درستی در دهان اسب قرار نمی گیرد و فشار لازم را به دهان اسب وارد نمی کند و اگر کوتاه باشد حیوان را می آزارد. تسمه ها یا بند های زیر گلو و روی بینی که مربوط به افسار می باشد را ببندید.
برای باز کردن دهنه ابتدا بند زیر گلو و بینی را باز کرده و سپس افسار را به آرامی از پشت گوش بیرون آورده و به آهستگی خارج می کنیم و آبخوری نیز خارج می شود.
