می‌تونید جهانی رو تصور کنید که ورزش سوارکاری توش وجود نداشت یا اصلا دنیایی که اسب در اون آفریده نشده بود. می‌تونید جایگاه اجتماعی خودتون رو تو اون جهان تصور کنید. شما به هر حال انسانی بسیار با هوش و خلاق هستید. این توانایی رو در چه کار دیگه‌ای به کار می‌بستید؟
اصلا. نمی‌تونم فکر کنم اگر اسبی وجود نداشت از اول بچگی عاشق چی می‌شدم و چه کاره می‌شدم. یادم می‌اومد تو بچگی یه سری دفترچه داشتم که توش فارسی رو به انگیسی می‌نوشتم که کسی نفهمه. دفترچه خاطراتم بود. جز آرزوهام نوشته بودم که دوست دارم اسب سوار شم. دوست دارم مربی شم، دوست دارم جایزه بگیرم. دوست دارم اسب مال خودم باشه. وَ وَ وَ . نمی‌تونم تصور کنم اگر تو این دنیا اسب نباشه باید برم یه جایی دیگه، یه دنیایی دیگه که اسب باشه توش.
نسخه ی کامل این گفتگو را می توانید در مجله شماره ی 6 ایران هورسی بخوانید
