روزی برای ابومسلم اسب بسیار خوبی را که نظیر آن کمتر دیده شده بود، آورده بودند. ابومسلم از سرداران سپاه خود پرسید: این اسب برای چه کاری خوب است؟
یکی گفت: برای آنکه انسان بر آن سوار شود و در راه خدا جهاد کند.
ابو مسلم گفت: جواب از این بهتر می خواهم.
دیگری گفت: برای شکار و تفریح خوب است.
باز هم ابومسلم قبول نکرد، عاقبت بعد از آنکه هر کسی نظر خود را ابراز نمود، خودش گفت: این اسب برای آن خوب است که شخص بر آن سوار شود و از همنشین بد به کوه و بیابان فرار کند.
