افزایش سطوح ایمنی در مسابقات سوارکاری را می توان با شبیه سازی های پیشرفته طراحی شده برای کاهش خطر سقوط چرخشی افزایش داد.
انجمن رویدادهای ایالات متحده (USEA) و دانشگاه کنتاکی در مطالعه‌ای اخیر با هدف توسعه شبیه‌سازی برای یافتن بینش‌های جدید در مورد جلوگیری از سقوط چرخشی – که در آن اسب‌ها پشتک میزنند – همکاری کردند.
آنها امیدوارند که در نهایت داده ها را برای استفاده توسط طراحان دوره و وسایل ایمنی ارائه کنند.
نتایج مطالعه افزایش سطوح ایمنی در سوارکاری، مفاهیم ایمنی برای هر سواری، در کنوانسیون USEA 2018 توسط دکتر سوزان ویور اسمیت، دکترا، سرپرست تیم تحقیقاتی، و همچنین شانون وود ارائه شد.
ما با هر دوی آنها صحبت کردیم تا در مورد نتایج و آنچه برای مطالعه بعدی وجود دارد مطلع شویم…
مدل جدید و نمای کامل ازسقوط چرخشی
به گفته اسمیت و وود، هدف افزایش سطوح ایمنی در مسابقات سوارکاری:
توسعه قابلیت‌های شبیه‌سازی برای بررسی طیف وسیعی از موقعیت‌ها، بررسی نتایج دستگاه‌های ایمنی و شناسایی ویژگی‌های فیزیکی پشت سقوط‌های چرخشی برای طراحان دستگاه بود.
وود که نقشش ایجاد بررسی «شکل اسب و سوارکار» و گنجاندن آن در مدل بود، اضافه کرد که :
طراحان مطمئن نیستند که دستگاه‌هایی که باید شبیه اسبی باشد که سقوط چرخشی دارد آزمایش شوند.
او گفت: “کاری که مدل ما انجام داد شناسایی فیزیک، نیروها و جهت هایی بود که باعث سقوط در موقعیت های مختلف شد.”
او توضیح داد که بسیاری از مدل‌های آزمایشی قدیمی نشان‌دهنده یک اندازه اسب، سرعت یا مسافت پرش بودند.
در حالی که بررسی جدید نشان‌دهنده اندازه‌ها، نواحی تماس ساعد یا سرعت‌های پرش است.
“مدل ما نمای واضح و کاملی از سقوط های چرخشی ارائه می دهد.”
تماس ساعد قبلاً به عنوان منطقه تماس بحرانی در سقوط های چرخشی شناسایی می شد و زمانی تعریف می شود که پای بالای جلوی اسب به مانع برای پرش می رسد.
اسمیت بر اهمیت مطالعه سقوط های چرخشی تاکید کرد زیرا :
آنها یک “وضعیت پرخطر” و نادر هستند و اشاره کرد که اطلاعات مربوط به آنها نیز کمیاب است.
اسمیت معتقد است که پیشگیری و کاهش خطرات کلیدی برای کاهش موقعیت های خطر هستند و مسابقات سوارکاری در هر دو زمینه کارهای زیادی انجام داده است از جمله:
بهبود طراحی دوره، تجهیزات ایمنی شخصی بهتر و وسایل ایمنی جدید، همگی به کاهش خطر کمک می کنند.
اسمیت گفت: “هر گونه کاهش در واکنش بین حصار و اسب، خطر سقوط چرخشی را کاهش می دهد.”
اگر اصطکاک کاهش یابد، اگر یک وسیله شکننده تعبیه شده باشد، اگر سطح لغزنده باشد، بنابراین برهمکنش نیروی کمتری وجود داشته باشد.
و اگر هندسه خوب باشد، هر چیزی که این تعامل را کاهش دهد، کمک می‌کند.
شبیه سازی برای سرعت نشان داد که 64.2 درصد از سناریوهای تماس با ساعد، سناریوهای «گذر» بودند و 34.6 درصد منجر به سقوط چرخشی و 1.2 درصد «غیرقابل بازیابی» بود.
با این حال، شبیه‌سازی نشان داد که بسیاری از سقوط‌های چرخشی را می‌توان از طریق بهبود تجهیزات ایمنی یا طراحی بهتر مسیر به سناریوهای «گذر» تبدیل کرد.
اسمیت افزود:
هدف از افزایش سطوح ایمنی در مسابقات سوارکاری این است که به طراحان وسایل ایمنی و طراحان دوره ها اطلاعات جدیدی در مورد موقعیت ها و سوالات مختلف بدهد تا در تفکر و استفاده آنها برای تعیین طرح ها و روش های جدید گنجانده شود.
بسیاری از طراحان وسایل ایمنی می‌خواستند بدانند دستگاه‌هایشان چقدر باید قوی یا سریع واکنش نشان دهند و این اطلاعاتی را برای آنها فراهم می‌کند.
وی افزود:
تمرکز بر درک فیزیک و ایجاد الزامات برای طراحی دستگاه ایمنی بود، بنابراین گزینه‌های بیشتری برای سازندگان و طراحان دوره‌ها در دسترس خواهد بود.
دانستن اینکه دستگاه‌های مورد تأیید فعلی کار می‌کنند برای ما مفید بود زیرا :
مدل خود را تأیید کردیم.
اکنون، با نتایج ما، دستگاه‌های مختلف قابل تصور و تحقق هستند و ایمنی را در تنظیماتی که دستگاه‌های موجود در حال حاضر اعمال نمی‌کنند، افزایش می‌دهد.
همچنین توصیه‌های ارزشی خاصی از این مطالعه وجود داشت که مهندسان می‌توانند هنگام فکر کردن به طرح‌ها از آنها استفاده کنند.
به طور کلی، ما احساس می کنیم هیچ راه حل ایمنی یکسانی وجود ندارد که برای هر حصار، هر زمان و با هر سرعتی کار کند.
طراحان دوره‌ها و دستگاه‌های ایمنی باید در مورد سؤالات فکر کنند و شاید آنها را به این ترتیب دسته‌بندی کنند،
این دستگاه با این سؤال سازگار است، گفتگوهای زیادی با طراحان دوره‌ها با پیشرفت این موضوع وجود خواهد داشت.
اما اکنون، ما یک ابزار عالی داریم. که می توان از آن استفاده کرد و به آن نگاه کرد.
در مورد بعدی، هدف بسته بندی داده ها برای استفاده توسط طراحان دوره و دستگاه های ایمنی است.
پژوهشگران همچنین با طراحان و سازندگان دوره ملاقات داشته اند و این کار را ادامه خواهند داد تا هر دو بتوانند از نتایج استفاده کنند.
