در این بخش به دو بیماری پوستی که اسب ها ممکن است گرفتارش شوند می پردازیم.
شپش
شپش‌ها انگل‌های ریزی هستند که در سطح خارجی و داخلی پوست زندگی می‌کنند. آنها با چشم غیر مسلح قابل رویتند.
اما اغلب به واسطه پوشش ضخیم اسب و رنگ تیره آنها که با پوست تیره اسب با هم آمیخته شده، قادر به دیدنشان نیستیم. ما قسمت‌هایی از بدن اسب را می‌بینیم که اسب آن را می‌ساید. و به دلیل سایش محل، موهایش ریخته و قابل روئیت می‌شوند.
این خارش پاسخی به التهاب ایجاد شده توسط نیش و یا فعالیت‌های خونخواری شپش است. اگر شرایط را هرچه سریع تر کنترل نکنید، اسب تکه‌های وسیعی از پوست خود را می‌خراشد. گردن، ناحیه‌ای است که بیش از قسمت‌های دیگر گرفتار می‌شود. شپش‌ها سرتاسر سال با اسبها زندگی می‌کنند ولی ما تنها در ماه‌های سرد زمستان، علائم حضور آنها را متوجه می‌شویم زیرا در این زمان پوشش اسب بخاطر سرمای هوا ضخیم تر می‌شود و در نتیجه شپش‌ها فعال تر می‌گردند. شپش مسری است بنابراین اگر اسبها در کنار هم باشند، این انگل‌ها از یکی به دیگری انتقال می‌یابند.
عملکرد درمانی
در این شرایط باید اسب را با شامپوی حاوی پیپرونیل بوتوکسید و پایرتروم شستشو داد. دستورالعمل این محصول را به دقت مطالعه کنید. داروی ضد کرم و آیورمکتین هم قادر به کشتن شپش‌ها هستند، اما این داروها را باید در دزهای متعدد خوراکی و تزریقی مصرف کرد تا کلیه انگل‌های جدیدی که از تخم گذاری‌های قبلی بر روی پوست اسب باقی مانده‌اند از بین بروند. کلیه لوازم اسب آلوده نیز باید بطور همزمان با همان شامپویی که اسب را شستشو می‌دهند، شسته شوند. این انگل نمی‌تواند بمدت طولانی به دور از بدن اسب در اصطبل زندگی کند. بنابراین لوازم و وسائل اصطبل برای اسبهای دیگر خطر آلودگی ندارد.
هماتوم ها
از آنجا که هماتوم‌ها هم قادر به متورم ساختن ناحیه مربوطه خود هستند، به راحتی می‌توانند با آبسه‌ها اشتباه گرفته شوند. هماتوم‌ها همیشه با التهاب همراه نیستند. بنابراین هنگام لمس کردن گرم و دردناک نمی‌باشند. تورم در اثر آزاد شدن خون از رگ در زیر پوست است. این خون به سرعت لخته نمی‌شود و به همین دلیل اگر مایع درون هماتوم را با سوزن بیرون بکشیم به صورت خون تازه دیده می‌شود که اگر این خون را در لوله آزمایش ته نشین کنیم، مایعی کاهی رنگ که کمی به قرمزی می‌زند از آن جدا می‌شود.
عملکرد درمانی
هیچگونه اعمال توجهی لازم نیست. اگر خون درون هماتوم در دو هفته اول شکل گیری هماتوم، کشیده و خارج شود، پوست اسب خودبخود ترمیم می‌گردد. در شکل گیری هماتوم هنگام آزادسازی مایع و سلول‌های خونی، مقدار بسیار کمی بافت فیبری هم دفع می‌شود. در موارد بسیار نادری برای خشک کردن و تخلیه هماتوم، جراحی صورت می‌گیرد. مراقبت باشید که هماتوم از طریق جریان خون موجب عفونت ثانویه نشود زیرا در این حالت منجر به تشکیل آبسه می‌گردد.
