پیش از این شما را با اشعار اساتیدی چون خواجوی کرمانی، محمّد بن حسام خوسفی و منوچهری دامغانی در وصف اسب آشنا کردیم؛ در این مطلب نیز توصیف اسب توسط حکیم ابونصر اسدی طوسی و فرخی سیستانی را ارائه خواهیم کرد:
حکيم ابونصر اسدي طوسی:
سيه چشم و گيسو فش و مشک دم پري پوي و آهو تک و گور سم
که اندام و مه تازش و چرخ گرد زمين کوب و دريا بر و ره نورد
از انديشه دل، سبک پوي تر ز راي خردمند، ره جوي تر
همي بست از گرد، تک چشم مهر همي کافت، از شيهه گوش سپهر
****************************
فرخي سيستاني:
چه مرکبيست به زير تو آن مبارک خنگ که نگذرد به گه تاختن، از او طيار
چو روز باد، روان، پاره يي ز ابر سپيد تو ابر ديدي کو زير زين بود هموار
چو ابر باشد و از نعل او جهان، پر برق اگر ز ابر، جهد برق، بس شگفت مدار
نهنگ دريا خانه ست و ديو دشت وطن پلنگ کوه پناهست و شير بيشه حصار
