اسب کامارگ و نگاهی دقیق تر به این اسب خیره کننده…
سفر به جنوب فرانسه برای سوارکاران بدون دیدن اسب های کامارگ وحشی که در مرداب های دلتای رون در نزدیکی دریای مدیترانه زندگی می کنند، کامل نخواهد بود.
در اینجا نگاهی به این نژاد جذاب، یکی از قدیمی ترین نژادها در تاریخ اسب ها می اندازیم.
تاریخچه اسب کامارگ
این نژاد اسب کامارگ هزاران سال است که در منطقه کامارگ فرانسه وجود داشته است و توسط مهاجمان خارجی و رهبران فرانسوی، از ژولیوس سزار تا ناپلئون، مورد تحسین قرار گرفته است.
ساختار محکم، استقامت و توانایی این اسب برای زندگی با علوفه کمیاب، آن را به نمادی از انعطاف پذیری تبدیل کرده و برای همیشه با مردم کامارگ که به همین ترتیب تالاب های خشن جنوب آرل را پرورش می دهند پیوند خواهد خورد.
گله‌های وحشی هنوز در این منطقه وجود دارند و بسیاری از آنها در پارک ملی کامارگ محافظت می‌شوند که شامل یک ذخیره‌گاه زیست‌کره تعیین‌شده توسط یونسکو میباشد.
سایر اسب‌های کامارگ در حالت نیمه وحشی رشد می‌کنند، جایی که سبک زندگی اصلی آنها هنوز تا حد امکان حفظ می‌شود، حتی اگر از آنها برای کشاورزی و پرورش دام استفاده می‌شود.
یک کتاب ناودانی برای اسب‌های کامارگ بین سال‌های 1976 و 1978 توسط دولت فرانسه در تلاش برای حفظ استانداردهای نژادی به منظور حفظ اصل و نسب اسب ایجاد شد.
کره های ثبت شده باید در خارج از منزل متولد شده و توسط مادیان ها به روش سنتی پرورش داده شوند.
در سال 2003، دسته ای برای اسب های کامارگ که در خارج از منطقه متولد شده اند (hors berceau) اضافه شد.
در حالی که اکثر اسب‌های کامارگ هنوز در منطقه بومی خود یافت می‌شوند، گله‌های کوچکی در جاهای دیگر فرانسه و بریتانیا وجود دارد.
کامارگ بدنی جمع و جور با سینه ای قوی دارد
شکل و ظاهر اسب کامارگ
اسب های کامارگ بالغ همیشه به رنگ خاکستری متمایل به سفید، با موهای سفید و پوست سیاه در زیر هستند.
با این حال، کره‌ها قهوه‌ای یا سرخ‌پوست به دنیا می‌آیند و تنها با بالا رفتن سن، پوشش روشن‌تری پیدا می‌کنند.
این نژاد کاملاً کوتاه قد است – حدود 13 یا 14 دست – اما بسیار ناهموار.
یک سر سنگین و اغلب مربع شکل به ریشه های مشترک کامارگ با بارب اشاره می کند.
چشم ها گشاد و روشن هستند و گوش ها کوچک و همچنین دور از هم قرار گرفته اند.
یکی از جنبه های بدن اسب کامارگ که آن را بسیار منحصر به فرد می کند پاهای آن است.
سم ها نسبت به سایر نژادها رطوبت بسیار بیشتری را تحمل می کنند و به ندرت دچار مشکلات پا می شوند یا به کفش نیاز دارند.
اسب‌های کامارگ معمولاً برای ساعت‌ها در آب یا زمین‌های باتلاقی در حالی که چرا می‌کنند می‌ایستند و پاهایشان کاملاً متناسب با محیطشان است.
آنها اغلب با موستانگ های غرب آمریکا مقایسه می شوند، که آنها نیز برای زندگی در یک زیستگاه نابخشودنی تکامل یافته اند.
چگونه اسب های کامارگ امروزه بزرگ و سوار می شوند
صاحبان امروزی اسب های کامارگ در فرانسه تا آنجا که می توانند زندگی وحشی خود را تکرار می کنند.
گله نیمه وحشی را مناد می نامند و توسط یک گاردیان یا گله دار که در فرهنگی شبیه به گاوچران های قرن نوزدهم زندگی می کند نظارت می شود.
از اسب کامارگ برای جمع آوری دام و گله گاو نر استفاده می شود.
آنها همچنین برای سواری در مسیرهای پیاده روی در میان باتلاق ها و در امتداد ساحل محبوب هستن.
استحکام طبیعی و حالت هم سطح این نژاد آن را برای سوارکاری استقامتی نیز ایده آل می کند
. برخی از اسب های کامارگ حتی در درساژ و رویداد شرکت می کنند.
کسانی که علاقه‌مند به مشاهده اسب‌های کامارگ در فرانسه هستند می‌توانند:
با اصطبل‌های محلی به باتلاق‌ها و سایر جانوران مانند گاو نر کامارگ و فلامینگو که در این منطقه تجمع می‌کنند، سواری کنند.
دیدن یک اسب کامارگ در طبیعت واقعاً یک تجربه بینظیر در زندگی است که مسافران هرگز فراموش نمی کنند.
این ارتباط بین آنها و تاریخ باستان به علاقه مندان اسب یادآوری می کند:
و به آنها دیدگاعی می دهد که چگونه بسیاری از نژادهای دیگر در قرن های گذشته زندگی می کردند.
