برشی از گفتگو با اقای فرامرز باب الوائجی

چه مقام‌هایی تو این دوره به دست آوردید؟
مقام‌ها بیشتر با اسبای باشگاه بود. همین فلفل و یه اسب دیگه متعلق به پسر دکتر قدیری به اسم آرش که با اون قهرمان نوجوانان و جوانان استان شدم. یه اسب آقای فتحی مهر بود به اسم آرام که باهش جام گرفتم. اون سال‌ها دایم تو مسابقه بودیم. به خاطرآموزش خوب اسب‌های آقای بختیاری سوارهای مبتدی یا تو مرحله پیشرفت خیلی راحت باهاشون می‌پریدن. برای همین اغلب نتیجه می‌گرفتیم. این شروع سواری من بود.

شبیه مسابقه زیبایی یه بیشتر.
آفرین به زیبایی خیلی نزدیکه چون سلیقه و نظر داور اون جا مهمه. من اعتقاد دارم هر کس داوره بالاخره یه اصولی رو می‌دونه شما نمی‌تونی بگی همیشه داوری به نفع بوده یا همیشه داور اشتباه کرده. مگه اصولا به داور چی می‌رسه؟
رابطه‌تون و نگاه‌تون به ورزش‌های اسبی دیگه چطوره؟
من تمام رشته‌های اسبی رو دوست دارم. من عاشق چوگانم و تو دکور خونه‌ام چند تا گوی شکسته چوگان هست و چند تا چوب. به نظر من بهترین ورزش دنیا چوگانه. به کورس هم خیلی علاقه دارم انرژی و هیجانش رو خیلی دوست دارم.

ادامه ی این گفتگو  را در مجله شماره چهار بخوانید.

برای دیدن بخش قبلی مصاحبه با فرامرز باب الحوائجی کلیک کنید.

 

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید